De Warme Burgemeester: Poperinge
"De Warme Williamcampagne helpt ons om het beleid rond mentaal welbevinden samenhangend en structureel te maken", vertelt Christof Dejaegher, burgemeester van Poperinge.
Op een grijze dag in januari probeert Warme William’s Luistermobiel wat fleurigheid te brengen in het Poperingse straatbeeld. We nodigen Christof Dejaegher, burgemeester van de West-Vlaamse stad, uit voor een deugddoend gesprek. Poperinge telt een kleine 20.000 inwoners, en ze bewijst dat ook relatief kleine steden heel wat kunnen ondernemen om het thema mentaal welbevinden de aandacht en prioriteiten te geven dat het nodig heeft.
En dat die aandacht en prioriteiten nodig worden, zijn en blijven, blijkt al heel snel in ons gesprek. De resultaten van een bevraging bij jongeren over hun psychisch welzijn is voor de burgemeester en zijn team erg confronterend…
Ook in Poperinge vinden jongeren het niet altijd makkelijk om zich kwetsbaar op te stellen. Het project Zeggeteki-Start2Share van vzw ’t Schildpad maakt gevoelens en kwetsbaarheid bespreekbaar in een veilige omgeving. Zo organiseren ze onder meer workshops, waaraan tot nu toe 330 jongeren deelnamen. De workshop had een positief effect op vlak van kennis van het hulpverleningsaanbod en de intentie om formele hulp te zoeken. Zo werd na de workshop de eerstelijnspsychologe van Poperinge, het JAC, Lumi en teleonthaal voor het eerst gecontacteerd.
Via een geweldig promofilmpje maakten ze Warme William en Zeggeteki bekend bij het bredere publiek:
Jongeren zelf, en ‘het middenveld die jongeren omringt’ trekken actief mee aan de kar. Maar ook vanuit het beleid worden er moedige beleidskeuzes gemaakt:
“Mensenkennis hé…,” antwoordt Christof Dejaeger op de vraag wat hij zijn 16-jarige zelf had willen meegeven. “Maar dat is natuurlijk iets dat je leert door deze stiel te doen.
Ik was in de middelbare school wel zoekende. Je moet je weg vinden in de maatschappij, en ook een vriendengroep vormen waarbij je jezelf kan zijn. Dat is toch wel belangrijk. Ik wist op mijn 16, 17 jaar al dat ik rechten wilde studeren en vrij snel aan de universiteit wist ik dat ik politiek engagement wilde opnemen."
"Als beginner had ik het moeilijk om 'neen' te zeggen. Dat heb ik door de jaren wel geleerd. Je weet als burgemeester dat niet iedereen jou als persoon even graag ziet. Misschien om wie je bent, welke keuzes je maakt of gewoon al om de politieke familie waartoe je behoort. Soms zetten mensen je bij een eerste blik of een eerste contact al aan de kant. Dat is menselijk maar dat is ook kort door de bocht natuurlijk. Ze kennen je niet, maar ze schrijven je wel al af. "
De kunst bestaat erin om iedereen graag te zien, in de wetenschap dat niet iedereen jou graag ziet.
"Dat is natuurlijk niet altijd makkelijk. Ik ben ook maar een mens. Maar ongeacht wie er voor me staat en welke achtergrond hij of zij heeft, probeer ik te luisteren en het probleem aan te pakken."
Schrijf je dan nooit iemand af?
"Natuurlijk moet je ook ‘neen’ durven zeggen. Je moet durven aangeven dat je het probleem niet kan oplossen, of soms ook duidelijk maken dat het niet correct is wat de ander probeert te bekomen. Dat durf ik nu wel zeggen. Maar het is zeker niet eenvoudig om binnen dat politieke spanningsveld een evenwicht te vinden."
Kan je zelf je kwetsbaarheid tonen in je politieke leven?
"Hier in Poperinge hangt er echt een goede sfeer binnen de gemeenteraad. Keiharde conflicten komen hier niet voor. Al is de politieke wereld per definitie een wereld van tegenstand. Er wordt gediscussieerd en gedebatteerd en soms hoort daar een vleugje toneel bij. Er is dus wel degelijk het ‘theater van het moment’ om te kunnen scoren, maar al bij al heb ik niet het gevoel dat je je daardoor niet kwetsbaar kan opstellen. En dat is ook iets dat evolueert. Vroeger was een gemeenteraad bij wijze van spreken niet geslaagd als er niemand in tranen naar buiten liep, maar nu kan je gerust al eens stellen ‘oké, ik heb me vergist, dat heb ik fout bekeken’."
Welke waarden vind je essentieel in het leven?